Սա շատ հին պատմություն է, որը պատմել են մարդիկ, որոնց համար
կարևոր էր իմաստությունը: Այն պատմում է չորս հարևան ընկերների մասին, որոնք ուսանում
էին այնպիսի վարպետների մոտ և ուսանելու ընթացքում հասել էին այնպիսի զարմանալի բարձունքների,
որ նրանցից յուրաքանչյուրը վստահորեն կարող էր ասել, որ հասել է իմացության գագաթնակետին:
Այնպես պատահեց, որ այս չորսը որոշեցին ճամփորդել և գործածել իրենց իմացությունը, քանի
որ ինչպես ասվում է. «Արդյո՞ք հիմար չէ նա,
ով ունի գիտելիքներ և դրանք չի օգտագործում»: Նրանք ճամփա ընկան միասին, սակայն ի սկզբանե
գիտեին, և նախապես էլ հայտնի էր, որ ի տարբերություն
երեք ընկերների, որոնք հմուտ էին և՛ տեսության, և՛ իրագործման մեջ, չորրորդը գիտելիքներով
թույլ էր, բայց ընբռնելու շնորհ ուներ: Որոշ ժամանակ անց, երբ նրանք ավելի լավ ճանաչեցին
միմյանց, երեք ընկերները զգացին, որ իրենց գործընկերը չունի համապատասխան որակներ,
և որոշեցին նրան տուն ուղարկել: Երբ նա հրաժարվեց, ընկերները նրան ասացին.
-Դա հատուկ է, այնպիսիններին ինչպիսին դու ես, անտարբեր՝ առավելություններ
ունեցող զարգացած մարդկանց նկատմամբ և համառելով,
որ դու նրանց հետ հավասար ես:
Բայց այնուամենայնիվ նրանք թույլատրեցին, որ նա հետևի իրենց,
թեպետ նրան դուրս մղեցին իրենց շրջապատից: Ստացվեց այնպես, որ նրանք ճանապարհին
ոսկորներ և ինչ-որ կենդանու մասեր գտան:
-Ահա,- ասաց առաջինը,- իմ պատկերացմամբ այս կույտի մեջ առյուծի կմախք և ոսկորներ են:
-Իսկ ես,- ասաց երկրորդը,- տիրապետում եմ այնպիսի գիտելիքների,
որ կարող եմ այս կմախքի միջոցով վերականգնել առյուծի մարմինը:
-Դե, իսկ ես,-ասաց երրորդը,- տիրապետում եմ այնպիսի արվեստի,
որ կարող եմ վերադարձնել կյանքը: Այնպես որ ես կարող եմ կենդանանցնել այս մարմինը:
Նրանք որոշեցին այդպես էլ վարվել ոսկորների կույտի հետ՝ կիրառել
իրենց գիտելիքները: Չորրորդը, բռնելով նրանց ձեռքերը, ասաց հետևյալ խոսքերը.
-Թեև ես բավարար տաղանդ և ընդունակություն չունեմ, բայց այնուամենայնիվ
ինչ-որ բան հասկանում եմ: Սրանք իսկապես առյուծի մնացորդներ են: Նրան կյանքի կվերադարձնենք,
և նա մեզ տեղում կսպանի:
Բայց այն երեքը շատ էին ոգևորվել տեղում գործնական աշխատանք
կատարելու հնարավորությունից: Մի քանի րոպե
անց նրանց դիմաց կանգնեց մի հսկա, կենդանի ու սոված առյուծ: Մինչ այն երեքը զբաղված
էին իրենց գործողություններով, չորորդը բարձրացավ
բարձր ծառի վրա: Այնտեղից նա տեսավ, թե ինչպես առյուծը հոշոտեց իր ուղեկիցներին և սլացավ
դեպի անապատ: Միակ փրկվածը ծառից իջավ և ճիշտ համարեց վերադառնալ տուն:
Պետք չէ մարդկանց թերագնահատել, քեզ ուրիշներից քեզ վեր դասել:
Մենք մեր կյանքում շատ մարդկանց հետ ենք հանդիպում, որոնց թերագնահատում ենք: Բայց
հենց այդ մարդիկ այնպիսի բան են անում, որ ուզում ես ասել «Ես նրանից չէի սպասում»
և երբեմն սկսում ենք ատել դրա համար: Երբեմն ցույց չեն տալիս իրենց ուժը, խելքը, բայց
դա չի նշանակում, որ նրանք դա չունեն:
No comments:
Post a Comment