Վախը այն զգացողություններից
է, որը միավորում է մարմինը, հոգին ու միտքը: Մարդ իր կյանքում շատ վախերի է հանդիպում: Ամենահաղթանդամ մարդն անգամ
զգում է վախը: Հովհանես Թումանյանի «Լոռեցի Սաքոն» պոեմը դրա ապացույցն է: Պոեմը ինձ
դուր եկավ:Շատ ստեղծագործություններ կան սիրո, ընկերության,
երջանկության մասին, որտեղ մարդիկ դասակարգվում են ըստ իրենց ապրելակերպի, իսկ այս
պոեմը ցույց է տալիս մարդկանց իրար հավասար լինելը:
Էդգար Ալլան Պո «Ագռավը» բանաստեղծությունը
մի շատ սովորական, իսկ շատերի համար ամենօրյա մի վախի մասին է: Գլխավոր հերոսը վախեցավ
դռան բախոցից: Մարդիկ վախենում են՝ մանրուքներից, անսպասելի իրավիճակներից և նույնիսկ անհայտից,
չգիտակցելով, որ այն երբեմն անհիմն է:
No comments:
Post a Comment