Գեղեցիկը...: Ամեն մեկը տարբեր է պատկերացնում այն: Ամեն մեկի համար գեղեցիկը տարբեր է: Մեկի համար արվեստն է, մյուսի համար համակարգչային խաղերը: Իսկ ինձ համար...: Ես
չգիտեմ, թե ի՞նչն է գեղեցիկ: Ինչն է իմ համար գեղեցկության չափանիշ: Գեղեցիկը ե՞ս եմ:
Չէ՞, հաստատ ես չեմ: Միգուցե՝ դո՞ւ: Միգուցե...: Գեղեցիկը, միգուցե, այն տերսարանն է, որ տեսնում եմ պատուհանից:
Գեղցկություն կարելի է փնտրել ամեն տեղ, ամենատարբեր իրերում, ամեն մարդու մեջ: Իսկ
որտե՞ղ եմ փնտում ես իմ գեղեցիկը:
Դե օրինակ՝ փլվող շենքերի, գիշերվա կամ իմ մեջ... իմ հոգու մեջ: Ո՞րն է դրանցից
ամենագեղեցիկը՝ չեմ կարող ասել: Ամեն մեկը յուրովի գեղեցիկ է: Գեղեցիկը միայն եղանակը,
արվեստը կամ մարդիկ չեն: Գեղեցկություն կարելի է գտնել այնտեղ, որտեղ հնարավոր չէ:
Գեղեցիկը պաղպաղակ ուտող երեխայի ժպիտն է: Գեղեցիկը այն զգացմունքներն են, որոնք մենք
զգում ենք ամեն անգամ իրար տեսնելիս: Գեղեցիկը ուրախ աչքերն են, տխրության լռությունը,
կարոտի սպասումը...
No comments:
Post a Comment