Նամակ իմ թուրք ընկերոջը

Բարև: Ես Նարե Մամիկոնյան եմ: 14 տարեկան եմ: Սովորում եմ «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահալիրում: 10-րդ դասարանում: Ուրախ եմ, որ ապրում եմ Հայաստանում ՝ Երևանում: Ապագա մասնագիտություն չունեմ: Դեռ չեմ որոշել, բայց դեռ 2 տարի ունեմ` կհասցնեմ: Երգում եմ երգչախմբում:
Որոշել եմ այնքան երգել մինչև, որ ատեմ երգը: Ես մանկուց այնպիսի երեխա եմ եղել, որ շատ բաներ չեմ սիրել: Կամ անելուց շուտ հոգնել եմ: Իմ բնավորությանը բոլորին ստիպում է մտածել, որ մի քանի ամիս երգելուց հետո կհոգնեմ երգից: Բայց որոշել եմ, բոլորին հետ եմ համուզելու: Գիտե՞ս, քեզ էլ եմ խորհուրդ տալիս: Միշտ հասիր այն ամենին ինչին ուզում ես, ինչ էլ որ պատահի,եթե նույնիսկ քեզ չեն հավատում: Եթե նույնիսկ չի հավատում մայրդ:

Սիրով ՝ Նարե

Ես գրում եմ Միրայ Յըլմազին: Ճիշտն ասած չի գիտեմ այդյոք նամակս նրան կհասնի, բայց հույս ունեմ, որ կհասնի: Միրային չեմ ճանաչում, բայց արդեն վստահ եմ, որ շատ լավն է:

Նամակը այստեղ.