
Իսիդան՝
սիրո
և
ճակատագրի
աստվածուհին
էր,
ով
ամուսնացել
էր
Օսիրիսի
հետ
և
ունեցել
որդի
Հոռը՝
ծագող
արևի
աստվածը:
Իսիդային
հաճախ
են
պատկերում
նորածին
Հոռին
ձեռքին:
Սեթը
չարության
աստվածն
էր,
հետո
նաև
փոթորիկների
և
անապատների:
Սեթը
սպանել
էր
Օսիրուսին,
իսկ
Հոռը՝
վրեժխնդիր
եղել:
Իսիդան
վերակենդանացնում
է
Օսիրուսին:
Տոտը
լուսնի,
իմաստության,
մոգության
և
գիտելիքի
աստվածն
էր: Պատկերվում էին իբիոսի գլխով: Համարվում էր գիտնականների ու գրողների հովանավորը
Ռենեթը ՝ երեխանների աստվածուհին, ով երեխաններին անուն էր տալիս, կերտում իրենց համար ճակատագիր և պաշտպանում էր դժբախտություններից:
Սելկեթին (Սերկեթ)՝ սպանվածների աստվածուհին պատկերում են կարիճի տեսքով: Նա
օգնում էր իր հորը՝ Ռաին վերացնել թշնամիններին: Բարեհաճ էր նաև մարդկանց հանդհեպ: Օգնում
էր բուժել վերքերը:
Հին
Եգիպտացինները
հավատում
էին,
որ
մահից
հետո
հոգին բաժանվում է երկու մասի: Առաջին մասը մնում է մարմնում, իսկ երկրորդը գնում է անդրշիրիմյան աշխարհ: Ռաի դուստրը
Մաատը՝
արդարության
և
ճշմարտության
աստվածուհին
էր:
Երբ
մարդը
մահանում
էր,
հենց
նա
էր
որոշում
թե
ուր
է
գնալու:
Աստվածուհին
ուներ
արդարության
կշեռք,
որի
վրա
դնում
էին
մահացածի
սիրտը
և
եթե
սիրտը
տեղավորվում
էր
նժարի
վրա
ուղարկում
էին
դրախտ,
եթե
ոչ
՝
ուտում
էր
Ամաթը:
No comments:
Post a Comment