Ռյունոսկե Ակուտագավաի «Թավուտում» ստեղծագործությունը
ինչքան խճճված`
այնքան
էլ հետաքրքիր էր: Ամեն տողի տակ նոր տեղեկություն, նոր փաստեր և շատ կասկածելի դեպքեր կային: Ամեն տողում՝
նոր ասելիք, հերոսների բնավորության նոր գծեր, որոնք առաջին պահին չէի նկատում: Ամեն
տողը կասկածանքով կարդալուց սկսում ես մտածել՝ ո՞վ է ճիշտ, իսկ ո՞վ՝ սխալ:
Ստեղծագործությունը շատ մեծ կապ ուներ իրավաբանության և հոգեբանության հետ: Դժվար էր հասկանալ՝ ով է մարդասպանը, և ինչու էր սպանել: Երկար մտորումներից և հերոսներին արդարացնելու պատճառներ հնարելուց հետո ինձ համար շատ բան պարզ դարձավ… Կամ գոնե՝ ինչոր չափով: Այդպես էլ չկարողա հասկանալ՝ ինչ էր ուզում ասել հեղինակը: Միգուցե մարդկանց չի կարելի դատել առաջին հայացքից. կամ խոսքերի տակ թաքնված այլ բան կա: Չգիտեմ, ինձ համար անհասկանալի մնաց, բայց ստեղծագործությունը շատ սիրեցի և կարծում եմ դեռ շատ անգամներ կկարդամ:
Ստեղծագործությունը շատ մեծ կապ ուներ իրավաբանության և հոգեբանության հետ: Դժվար էր հասկանալ՝ ով է մարդասպանը, և ինչու էր սպանել: Երկար մտորումներից և հերոսներին արդարացնելու պատճառներ հնարելուց հետո ինձ համար շատ բան պարզ դարձավ… Կամ գոնե՝ ինչոր չափով: Այդպես էլ չկարողա հասկանալ՝ ինչ էր ուզում ասել հեղինակը: Միգուցե մարդկանց չի կարելի դատել առաջին հայացքից. կամ խոսքերի տակ թաքնված այլ բան կա: Չգիտեմ, ինձ համար անհասկանալի մնաց, բայց ստեղծագործությունը շատ սիրեցի և կարծում եմ դեռ շատ անգամներ կկարդամ:
Ակուտագավաի - Ակուտագավայի (ա-ից, ո-ից հետո լսվոր յ ձայնակապը գրվում է)։ Այս գրածս ջնջիր, իսկ սխալդ ուղղիր։
ReplyDelete