Ափոփում գրելուց առաջ որոշեցի անցած տարվա ամփոփումս կարդալ և համեմատել այս տարվա հետ։ Այս տարի բավականին պասիվ եմ եղել և ցավոք սրտի շարունակում եմ լինել։ Եթե անցած տարի ազատ չէի լինում նախագծերի, համերգների պատճառով, իսկ հիմա ազատ չեմ լինում ընդանրապես։ Բայց որպիսի ամբողջովին չկտրվեմ իմ նախկին առօրիայից և շարունակեմ անել այն ինչ սիրում եմ, շարունակում եմ «
Ակների» անդամ մնալ։ Ինչպես անցած տարի, այս տարի էլ բացակայում եմ քիչ, միայն վատ առողջ լինելու դեպքում։ Համեմատած այն ամենի ինչով զբաղվում էի անցյալ տարի, ակտիվ եմ «
Ակների» հետ կապված նախագծերում՝ համերգներ, ելույթներ, ճանփորդություններ։
Ունեցանք ելույթներ թե՜
դպրոցում թե՜
դպրոցից դուրս, վայելեցինք նաև «
Ակունքի» 45 ամյակին նվիրված համերգը, որտեղ գրեթե բոլոր ազգային խմբերը պարով ու երգով շնորհավորում էին նրանց։
Հիշարժան էր ճանփորդությունը Աշտարակ, առաջին անգամ էինք ճանփորդության գնում երաժիշների հետ և առաջին անգամ ելույթ էինք ունենալու կենդանի երաժշտությամբ։ Չնայած երաժիշտները մեր դպրոցից չեն և հանդիպում ենք ոչ շատ հաճախ (պատճառը տղաների զբաղվածությունն է) շատ արագ մտերմացանք ու լավ ընկերներ դարձանք։
Ջերմուկ ճանփորդությունն էր։ Ամուլսարի հետքերով գնացինք հասանք Ջերմուկ, քայլեցինք ու վայելեցինք Ջերմուկյան օդը։ Փոքրիկ քննարկում ունեցանք, ընկեր Մարթան էլ, ում հետ գնացել էինք, շատ պարզ բացատրում էր իրողությունը։ Այնքան պարզ, որ կարող էր հասկանալ նույնիսկ առաջին դասարանցին։
«Սերունդների հանդիպում» նախագծով
հյուրն էինք «Սասուն» ազգագրական երգ ու պարի խմբում։ Ամփոփման համար դեռ այսքանը, հույս ունեմ մյուսը ամիսների ընդացքում շատ ավելի ակտիվ կլինեմ քան հիմա եմ։
Մյուս անմոռանալի ճանփորդությունը դեպի
No comments:
Post a Comment