Երկար սպասված հանդիպումները ամենահաճելիներից են: Երկար սպասեցինք մեր ֆրանսահայ ընկերներին: Ինչպես միշտ՝ ճամփորդությունը սկսվեց
դպրոցից՝ ուղղությունը՝ Արատես: Անհնար կլիներ գոնե մեկ րոպե դադար
չտալ Արփա գետի մոտ: Կարելի էր ժամերով մնալ գետի ափին, բայց ճանապարհը դեպի Արատես
շարունակվում էր:
Բացահայտեցի ամառային Արատեսը, որը տարբերվում է ձմեռային կամ աշնանային
Արատեսից: Արատեսյան եռօրյա ճամբարի ծրագրում կար նաև Սմբատաբերդի երկար ու ձիգ բարձունքի հաղթահարումը:
Ճանապարհը դժվար էր, բայց իրար օգնելով կարողացանք հաղթահարել մեր առաջ դրված «առաջադրանքը»: Վարդավառյան երգեր և խաղեր սովորեցինք. երգեցինք, խաղացինք, վայելեցինք մեկս մյուսի ներկայությունը: Արատեսից հետո ճանապարհորդվեցինք դեպի Սևան:
Սևանը ինչպես միշտ շատ գեղեցիկ էր: «Մկնիկներից» մի քանիսը չէին տեսել Սևանը և նայել
նրանց զարմացած դեմքին՝ իսկական հաճույք էր: Սևանում էլ սովորեցինք անձրևաբեր երգեր,
խաղեր, պատրաստեցինք տիկնիկներ, վերջում էլ անցկացրեցինք Անձրևաբեր ծես: Չորս հագեցած
օր ունենալուց հետո ուժասպառ հետ եկանք Երևան:
No comments:
Post a Comment