Գյումրի գնալը մեզ՝ Խազերիս համար
նորություն չէ: Ըստ ավանդույթի՝ ութից տաս պակաս, բոլորս կայաանում ենք: Նորից գնում
ենք Գյումրի ՝ երգուսուցման: Ծիծաղելով, ասել-խոսելով հասանք Գյումրի: Կայարանում սպասում
էր Խազը՝ Անին, իսկ կայարանից դուրս մեզ դիմավորեց՝ արդեն հարազատ դարձած, Գյումրին:
Ինչ խոսք, Գյումրին արդեն հարազատ է դարձել, նույնիսկ մարդիկ են ծանոթ դարձել: Այս
անգամ մնացինք «Հիմնադիր Խորհրդարանում»:
Առաջին անգամ էինք այնտեղ, բայց դա մեզ չխանգարեց հիշել փողոցները,
որնցով երկար ժամանակ չէինք զբոսնել: Ինչքան հաճելի հիշողություններ կան ամեն փողոցում,
ամեն քարի ու ծառի մեջ:
«Հիմնադիր Խորհրդարանը» շատ շուտ դարձավ հարազատ: Շոգի պատճառով ոչինչ չէինք կարողանում
անել, որոշեցինք Անիի առաջարկով մի փոքր կարգի բերել Խորհրդարանը:Մի փոքր մաքրությունը
օգնեց մոռանալ շոգի մասին, բայց երբ ավարտեցինք՝ շոգը հիշեցրեց իր մասին: Գյումրիում
առավոտյան շոգ էր, իսկ գիշերը՝ ցուրտ: Ձանձրույթից փաղչելու համար՝ որոշեցի մի փոքր
զբոսնել, բայց քանի որ տարացքը դեռ անծանոթ էր, շատ հեռու չգնացի: Բայց շոգը ստիպեց
հետ վերադառնալ: Մեզ միացան արդեն ընկերներ դարձած
«Գյումրիի Խազերը»: Նրանց
հետո լավ ժամանակ անցկացրեցինք: Խաղացինք, ծիծաղեցինք, հիշեցինք անցած այցերը: Իսկ
արդեն երեկոյան մեզ էր սպասում հրապարակը: Երգուսուցումը շատ լավ անցավ: Սկսեցինք ոչինչից
և վերջացրեցինք մի մեծ անբոխով: Չնայած քաղցած էինք, դա մեզ չխանգարեց ավարտել երգուսուցումը:
Շատ էինք հոգնել՝ ուժասպառ լինելու աստիճան:
Հենց ավարտեցինք անմիջաես գնացինք «Հիմնադիր Խորհրդարան»: Բոլորս
միասին լոլիկով ձվաձեղ պատրաստեցինք: Ստացվեց միասնական ձվաձեղ: Ամեն մեկը ինչոր բանով
օգնեց. երևի հենց դրանից էր, որ լոլիկով ձվաձեղը շատ համեղ էր ստացվել: Ուտում, ուտում
ու չէինք կշտանում: Երգուսուցումը խլել էր մեզնից մեր ամբողջ էներգիան: Հոգնածությունը
չխնգարեց ունենալ անմոռանալի և արկածներով լի գիշեր: Օրը ստացվեց: Հենց առավոտյան մեզ
ժտապ Գյումրին: Գյումրիին բարի լույս ասելուց. որից հետո մեզ էր սպասում նախաճաշը:
Կուշտ ուտելուց հետո
դուրս եկանք աղբահավաքության: Գյումրին շատ մաքուր է, բայց մեկ է, մենք աղբ գտանք:
Մաքրեցինք Հայորդաց տուն տանող ճանապարհը: Հայորդաց տանը մասամբ մասնակցեցինք «Արատտա» խմբի փորձին: Վերադարձանք խորհրդարան: Շոգից ոչինչ չկարողացանք
անել, միայն մնաց սպասել: Արդեն պետք է դուրս գայինք՝ գնացքին հասնելու համար: Մեզ
ուղեկցեց ընկեր Տիգրանը: Գնացքում, ինչպես միշտ, ասեցինք-խոսեցինք, պամեցինք անցած
գիշերվա մասին և մի փոքր էլ երգեցինք: Երևան հասանք բարձր տրամադրությանբ: Հասա տուն:
Ուժասպառ գնացի քնելու:
No comments:
Post a Comment