Thursday, February 25, 2016

Հովհաննես Թումանյան.հեքիաթներ.վերլուծություն

Հովհաննես Թումանյանը շաը հեքիաթներ ուեր և դրանցից ամեն մեկը ունի իր նշանակությունը,բայց ես ընտրեցի ընդամեն հինգ հեքիաթ:Առաջինը դա <<Խոսուղ ձուկը>> հեքիաթն էր բարության մասին է:Այն սովորեցնում է,եթե մեկին օգնում ես այն մեկը մի օր էլ քեզ կօգնի:Ես այդ խորհուրդ շատ եմ օգտագործել,բայց շատ քիչ եմպատասծան ստացել:Իսկ <<Ոսկու կարաս>>ը խորհուրդ է տալիս ժլատ չլինել,չէ որ թագավորը ագահության պատճառով կարասում օձեր տեսավ:Ես ժլատ չեմ և միշտ կիսում եմ իմ ունեցածը:Բայց պատահում է այնպես որ քեզ հարազատ իրը փաշպանելու համար օգտագործում ես այդ միջոցը:
<<Անհաղթ աքլորը>> խիզախության,քաջության մասին է:Աքլորի հետ ինչ էր որ եղավ նա միևնույն է չէր վախենում իր կարծիքը հայտնելուց:Այո,ես հմաձայն եմ աքլորի հետ,պետք է քաջ լինել և չվախենալ սեփական կարծիքը հայտնելուց:Ես այն կիռարում եմ,բայց շատ հաճախ ̀ չէ որ կան կարծիքներ,որ կարող են նեղացնել քեզ հարազատ մարդուն:Ընկերության մասին պատմում է <<Ճամփորդները>> պամությունից ալքլորը ու շունը:Նրանք միասին որոշեցեցին տեսնել աշխարհը չիմանալով թե ինչ է նրանց սպասում:Ես նույնպես փորձում եմ պաշտմանել իմ ընկերությունը :<<Պոչատ աղվեսը>> սովորեցնում է,որ գողությունը կամ ուրիշ ցանկացած վատ գործ անպատիճ չի մնա:Նաև այն աբացուցում է,որ ամենաանշահախնդիր մարդիք դրանց հողագործներն են:Նրանք աղվեսին տվեցին այն ինչ նա ուզում էր և դրա դիմաց ոչինչ չպահանջեց:Ես դրա հետ համաձայն եմ,քանի որ իմ պապիկը նույնպես հողագործ է և միաժամանակ ամենալավ պապիկը:Ես շատ անգամ եմ տեսել թե պապիկս ինչպես է օգնում առանց ինչ որ բան պահանջելու:

No comments:

Post a Comment