<<Մթնշաղի անուրջներ>> ժողովածուն շատ տխուր էր:Այնտեղ պատմվում է լքված սիրո, ցավի,մռայլության, զգացմունքների և տխուրության մասին:<<Աշնան Մեղեդի>> բանաստեղծություն մեջ կա նաև գույններ էր, բայց միևնույն է այդ գույնները գորշ էին: Բանաստեղծության մեջ աշունը այսպես է նկարագրվում թաց, շատ քամի, չորացած դաշտեր:<<Ցնորք >> բանաստեղծությունը նույնպես մռայլ է, տխուր: Այնտեղ սեր կար,ցավ և նաև մահ:
<<Գիշեր և հուշեր>> ժողովածուն շատ զգացմունքային էր: Այնտեղ բանաստեղծությունները նույպես մռայլ էին, թախծոտ, էլի վիշտ ու ցավ կար: Երբ կարդում եմ <<Աշուն>> բանաստեղծությունը հոգիս խաղաղվում է, բայց բանաստեղծության մեջ խոնավություն, տխրություն, քնքշություն, անձրև և քամի կա:
<<Ոսկի հեքիաթ>> ժողովածուն շատ հանգիստ էր: Թեթև, մութ, տխուր, ուրախ, շատ բանաստեղծություններում կա նաև կոտրված զգացմունքներ: <<Խորհրդավոր սեր>> բանաստեղծությունում ամենաշատ հանգստություն և սեր կար նաև տխրություն: Մյուս բանաստեղծությունը դա <<Երկու ուրվական>>ն է: Բանստեղծությունը տխրության և մենակության մասին է:
Այս ժողովածուները նման են իրենց բանաստեղծություներով: Գրեթե բոլոր բանստեղծությունները տխուրության, թախիծի, բայց միաժամանակ մեծ սիրո մասին է:
No comments:
Post a Comment