Արդեն
սկսված է Ստամբուլյան եռուզեռը: Այսօր էլ գնացինք Արևմտյան դպրոց. ընկեր Զառայի օգնությամբ կավից փոքրիկ նռներ պատրաստեցինք: Ասեցինք,
խոսեցինք, մի լավ ծիծաղեցինք, հիշեցինք հատվածներ մեր մանկությունից:
Ինչքան ժամանակ է կավին ձեռք չէի տվել: Մի լավ խաղացի՝
ու ոչ
միայն ես, բոլորն էլ ուրախացել էին՝ նույնիսկ ընկեր Մարթան: Երբ նռները պատրաստ էին, իջանք Ավագ դպրոց:
Ավագ դպրոցում երգի ու պարի փորձ
արեցինք: Արդեն ավելի լավ է ստացվում թե երգը, թե՝ պարը: Քիչ-քիչ ավելի ենք մտերմանում՝ ճանաչում իրար
ուրիշ կողմերից, բացահայտում այն՝ ինչ մինչ այդ չգիտեինք:
Մեծ մասին ճանաչում եմ Անակլիաից, ուրիշ ճանփորդություններից,
կամ
ծանոթացել ենք հենց դպրոցում: Ինչքան էլ կողմ լինեմ նոր ծանոթություններին, բայց ընկերների հետ ճանփորդության գնալը շատ հավես է, իսկ
դրան պատրաստվելը՝ մի ուրիշ հաճույք:
No comments:
Post a Comment